طریقه محاسبه تعداد خاموش کننده های دستی

استفاده از کپسول آتش نشانی هم در مناطق مسکونی و هم در مراکز تجاری و اداری جزو الزامات است. کپسول آتش نشانی یکی از وسایل اصلی و اولویت‌ های مبارزه با حریق بوده، و وجود آن برای جلوگیری از بروز حوادث خسارت بار بسیار لازم و ضروری است. اما همیشه برای مصرف کننده این سوال پیش می آید که چه تعداد کپسول آتش نشانی برای مکان تجاری، اداری و یا مسکونی مورد نیاز است؟ اگر شما هم به دنبال انتخاب بهترین کپسول آتش نشانی و همچنین اطلاعات صحیح در مورد اصول و استاندارد نصب کپسول آتش نشانی هستید بهتر است که ما را تا انتهای این مقاله از ایمن سازان سپهر همراهی کنید.

الزامات تعداد و محل نصب کپسول آتش نشانی

تعداد کپسول آتش نشانی که باید در یک مکان استفاده شود بستگی به متراژ مکان موردنظر دارد. البته ناگفته نماند که حجم کپسول و مخاطره آمیز بودن یا نبودن مکان مورد نظر نیز در تعداد کپسول های مورد نیاز تاثیر گذار است. برای اینکه بیشتر با این مسئله آشنا شوید به جدول زیر توجه کنید:

مطابق با اطلاعات ارائه شده در این جدول، شما برای مناطق کم خطر در هر ۲۰ متر نیاز به یک کپسول آتش نشانی خواهید داشت. کپسول های آتش نشانی ۶ کیلویی می توانند ۱۵۰ مترمربع را برای ایمنی پوشش دهند. این در صورتی است که برای مناطق کم خطر کپسول های ۱۲ کیلویی، ۳۰۰ مترمربع را پوشش می‌ دهند. اما اگر شما قصد خرید کپسول برای مناطق پرخطر را دارید، باید به ازای هر ۱۵ متر یک کپسول آتش نشانی قرار بدهید. حداکثر مساحتی که کپسول ۶ کیلویی در مناطق پر خطر برای ایمنی پوشش می دهد، برابر با ۱۵۰ متر مربع است. این در حالی است که حداکثر مساحتی که یک کپسول ۱۲ کیلویی برای ایمنی در مکان پرخطر پوشش می دهد برابر با ۱۰۰ متر مربع است.

بعد از این که مکان خود را در نظر گرفتید و تعداد کپسول ها نیز برای شما مشخص شد، باید محل نصب آن ها را معین کنید. در واقع محل نصب این کپسول ها باید در فاصله استاندارد از سطح زمین باشد. اغلب اوقات فاصله ۱۲۰ سانتی متری برای نصب کپسول آتش نشانی توصیه می شود. شما باید این کپسول را در معرض دید و به دور از تابش نور مستقیم خورشید قرار دهید. نصب استاندارد کپسول باعث می‌شود تا در هنگام حادثه افراد بدون محدودیت و بدون مشکل به راحتی بتوانند کپسول را برداشته و حریق را مهار کنند. در صورتی که شما کپسول آتش نشانی را در داخل محفظه و یا کابینت قرار می دهید باید مکان نگهداری کپسول را عاری از هر گونه قفل در نظر بگیرید و بر روی درب کابینت و محفظه نیز علامت وجود کپسول را درج کنید.

بایدها و نبایدهای کار با کپسول آتش نشانی

از جمله نباید های استفاده از کپسول آتش نشانی عدم استفاده از کپسول بدون برچسب است. شما باید حتما قبل از استفاده از کپسول برچسب ها را مطالعه کنید و مطابق با توضیحات برچسب عمل کنید. نکته دیگری که در این زمینه اهمیت دارد؛ خطرناک بودن عدم توجه به کلاس کپسول آتش نشانی است. به عنوان مثال اگر کلاس کپسول آتش نشانی شما A باشد، این کپسول اصلا مناسب برای آتش سوزی های ناشی از برق و یا روغن نیست. باید های کار با کپسول آتش نشانی به شرح زیر است:

قبل از اینکه کار با کپسول آتش نشانی را به شما آموزش دهیم باید این نکته را بیان کنیم که هر آتشی با کپسول آتش نشانی خاموش نمی شود. بنابراین در صورتی که با آتش های شعله ور بزرگ که اندازه شعله ها از قامت شما بلندتر بود روبرو شدید، در اسرع زمان مکان را ترک کنید. همچنین در صورتی که فضا پر از دود شده است، به مقابله با آتش نپردازید. زیرا دود باعث بیهوشی شما خواهد شد و قطعا شما به تنهایی با آتش گیر خواهید افتاد. بنابراین پس از اینکه مطمئن شدید یک راه خروجی امن دارید و شعله‌های آتش نیز به سرعت در حال گسترش نیستند و شعله ها از قامت شما کوچکتر هستند، می توانید با استفاده از کپسول آتش نشانی آتش را مهار کنید. نحوه کار با کپسول آتش نشانی نیزه مطابق با تصویر زیر است:

مطابق با توضیحات ارائه شده حتما به خاطر داشته باشید که هنگام خاموش کردن آتش در فاصله ۱۸۰ تا ۲۵۰ سانتی متری آتش قرار بگیرید. نکته دیگر اینکه؛ به هیچ عنوان در دل شعله‌ های آتش نروید. همچنین قبل از اقدام برای خاموش کردن آتش دقت کنید که پشت سر شما یک راه خروجی وجود داشته باشد و پشت به در خروجی بایستید و همزمان با خاموش کردن آتش به پشت سر خود نگاه کنید تا مسیر پشت سر شما مسدود نشود و بتوانید به راحتی در صورت نیاز فرار کنید.

جدول سطح پوشش کپسول آتش ‌نشانی

تعیین سطح پوشش هر کپسول آتش‌نشانی یکی از مهم‌ترین معیارهای ایمنی است. این موضوع به فاکتورهایی مانند نوع فعالیت در محیط، متراژ و سطح خطر بستگی دارد. طبق استانداردهای بین‌المللی، کپسول‌های آتش‌نشانی در محیط‌های کم‌خطر مانند دفاتر اداری یا محیط‌های خانگی می‌توانند حدود 150 متر مربع را پوشش دهند. این بدان معناست که در چنین مکان‌هایی، به ازای هر 150 متر مربع، یک کپسول 6 کیلوگرمی می‌تواند نیازهای ایمنی را برطرف کند. اما در محیط‌های پرخطر مانند کارگاه‌های صنعتی یا انبارها، باید به ازای هر 15 تا 20 متر یک کپسول نصب شود. به همین دلیل، تهیه جدول سطح پوشش که با توجه به متراژ و نوع محیط محاسبه می‌شود، ضروری است. در جدول زیر استاندارد سطح پوشش کپسول آتش‌نشانی را بررسی کنید:

موارد استفاده	مساحت تحت پوشش	نوع کپسول آتش‌نشانی
فضاهای کوچک مانند خودرو و دفاتر کوچک	5 تا 10 متر مربع	کپسول آتش‌نشانی 2 کیلوگرمی
محیط‌های اداری متوسط و انبارهای کوچک	10 تا 20 متر مربع	کپسول آتش‌نشانی 4 کیلوگرمی
انبارهای بزرگ، فروشگاه‌ها و کارگاه‌ها	20 تا 30 متر مربع	کپسول آتش‌نشانی 6 کیلوگرمی
محیط‌های صنعتی و تجاری بزرگ	30 تا 50 متر مربع	کپسول آتش‌نشانی 12 کیلوگرمی

در جدول‌های معمول، هر ساختمان بر اساس مساحت و نوع خطرات احتمالی دسته‌بندی می‌شود. برای مثال، در یک ساختمان اداری کوچک ممکن است یک یا دو کپسول کفایت کند، اما در یک کارخانه تولید مواد شیمیایی تعداد بیشتری کپسول مورد نیاز است. استفاده از این جداول به کاهش ریسک‌های ناشی از آتش‌سوزی کمک می‌کند.

تعداد کپسول آتش‌ نشانی

تعداد مناسب کپسول‌های آتش‌نشانی بسته به متراژ و سطح خطر محل مورد نظر مشخص می‌شود. طبق قوانین ایمنی، برای فضاهای عمومی کوچک مانند ادارات، تعداد کمی از کپسول‌ها کافی خواهد بود. اما در مکان‌های پرخطر مانند کارگاه‌ها، به ‌ویژه آنهایی که با مواد قابل اشتعال سروکار دارند، باید تعداد کپسول‌ها بیشتر باشد. به طور متوسط در ساختمان‌های مسکونی و تجاری به ازای هر 200 متر مربع یک کپسول 6 کیلویی مورد نیاز است. این تعداد در محیط‌های صنعتی یا انبارها ممکن است افزایش یابد.

همچنین باید به نوع کپسول نیز توجه شود؛ کپسول‌های پودری برای بسیاری از انواع آتش‌ها مناسب هستند، اما برای محیط‌هایی که با تجهیزات الکتریکی سر و کار دارند، کپسول‌های دی‌اکسید کربن یا مواد شیمیایی مناسب‌تر خواهند بود.

استاندارد نصب کپسول آتش ‌نشانی

رعایت استانداردهای نصب کپسول آتش‌نشانی یکی دیگر از الزامات ایمنی است. این کپسول‌ها باید در مکان‌هایی نصب شوند که دسترسی سریع به آنها امکان‌پذیر باشد و همچنین در معرض دید قرار داشته باشند. بهترین مکان‌ها شامل نقاط پرتردد، ورودی‌ها و خروجی‌های اصلی و نزدیکی به تجهیزات پرخطر است. همچنین، کپسول‌ها نباید در معرض نور مستقیم خورشید یا عوامل محیطی قرار گیرند که باعث تخریب بدنه یا کاهش کارایی مواد داخل آن شود.

نکته دیگری که باید رعایت شود این است که کپسول‌ها در کابینت‌هایی قرار نگیرند که درب‌های قفل‌دار دارند؛ زیرا در مواقع اضطراری، این موضوع می‌تواند زمان دسترسی را به تأخیر بیندازد. به همین دلیل در صورتی که از کابینت استفاده می‌شود، درب آن باید به راحتی و بدون نیاز به کلید باز شود. درب‌های شفاف یا علامت‌گذاری واضح بر روی کابینت نیز می‌تواند به دسترسی سریع کمک کند.

ارتفاع نصب کپسول آتش ‌نشانی

یکی از نکات کلیدی در نصب کپسول‌های آتش‌نشانی، توجه به ارتفاع نصب است. استانداردهای بین‌المللی پیشنهاد می‌دهند که کپسول‌ها در ارتفاع 120 سانتی‌متر از سطح زمین نصب شوند. این ارتفاع به گونه‌ای تعیین شده است که افراد با هر قد و شرایط فیزیکی بتوانند به‌راحتی به کپسول دسترسی داشته باشند. در برخی موارد، این ارتفاع ممکن است بر اساس قوانین محلی یا نوع ساختمان متفاوت باشد، اما معمولاً بین 90 تا 120 سانتی‌متر توصیه می‌شود.

علاوه بر این، کپسول‌ها نباید پشت موانع قرار گیرند. باید در مسیرهای خروج اضطراری و یا نزدیک به مکان‌هایی که احتمال آتش‌سوزی بالاست، نصب شوند. به عنوان مثال، در یک آشپزخانه صنعتی که احتمال وقوع آتش‌سوزی بیشتر است، کپسول‌ها باید نزدیک به تجهیزات پخت و پز ولی در مکانی امن و به دور از مواد اشتعال‌زا قرار گیرند.

تعمیر و نگهداری کپسول‌های آتش‌نشانی

یکی از جنبه‌های بسیار مهم در افزایش کارایی این تجهیزات، تعمیر و نگهداری آنها است. کپسول‌ها باید به صورت دوره‌ای بررسی و بازرسی شوند تا از سالم بودن آنها و اطمینان از کارکرد مناسب در شرایط اضطراری مطمئن شویم. این بررسی شامل کنترل فشار داخل کپسول، بررسی تاریخ انقضا و همچنین بازبینی وضعیت ظاهری بدنه آن است. اگر کپسولی دارای آسیب‌های ظاهری مانند خوردگی یا نشتی باشد، باید بلافاصله تعویض شود. همچنین طبق قوانین ایمنی، هر کپسول باید به صورت سالانه توسط متخصصان مورد سرویس و آزمایش قرار گیرد. برای حفظ و نگهداری کپسول های خاموش کننده حریق باید:

• کپسول را در محیطی ایمن به دور از باران، برف و تابش مستقیم خورشید قرار دهید.
• کپسول را دور از دسترس اطفال و در ارتفاع مناسب قرار دهید.
• کپسول را در مجاورت درب خروجی ساختمان و در پوششی امن قرار دهید.

سخن پایانی

رعایت الزامات نصب و استفاده از کپسول‌های آتش‌نشانی می‌تواند به ‌طور چشمگیری در کاهش خسارات ناشی از آتش‌سوزی مؤثر باشد. از محاسبه دقیق سطح پوشش و تعداد کپسول‌ها تا نصب صحیح در ارتفاع مناسب و مکان‌های قابل دسترس، همه این موارد باید با دقت و بر اساس استانداردهای معتبر انجام شود. در نهایت، آموزش کاربران در نحوه استفاده صحیح از کپسول‌ها نیز اهمیت بالایی دارد. هرچند که رعایت این اصول به کاهش خطرات کمک می‌کند، اما آگاهی و آمادگی افراد برای استفاده از این ابزار حیاتی در مواقع بحرانی، نقش کلیدی در حفظ ایمنی دارد.

در نصب خاموش کننده‌ها در ساختمان‌ها، استانداردهای اولیه حائز اهمیت بسیاری است که توسط کارشناسان ایمنی و آتش‌نشانی باید رعایت گردد. توزیع یکنواخت خاموش کننده‌ها از جمله اصول اساسی است که در نظر گرفته می‌شود. این بدان معناست که خاموش کننده‌ها باید به نحوی در سراسر ساختمان گسترده شوند تا در مواجهه با حوادث آتش‌سوزی، امکان دستیابی سریع به آنها افزایش یابد. در نصب خاموش کننده ها باید موارد زیر مدنظر باشد:

• عدم وجود موانع موقت: عدم وجود موانع موقت نیز یکی دیگر از اصول اساسی است که در نصب خاموش کننده‌ها باید مدنظر قرار گیرد. این به معنای جلوگیری از وجود هر گونه موانع موقتی مانند جعبه‌ها یا میزها در مسیر دسترسی به خاموش کننده‌ها است.
• نزدیکی به ورودی ها و خروجی ها:  نزدیکی به ورودی‌ها و خروجی‌ها نیز یک فاکتور حیاتی است. خاموش کننده‌ها باید در نقاطی استراتژیکی و نزدیک به ورودی‌ها و خروجی‌های ساختمان نصب شوند تا در شرایط اضطراری، افراد بتوانند به سرعت از آنها استفاده کنند.
• محفوظ بودن کپسول ها از رنگ و آسیب های محیطی و ضربه خوردن:  نکته مورد بررسی محافظت کپسول‌ها از رنگ و آسیب‌های محیطی و ضربه‌خوردن است. کپسول‌ها و وسایل نگهداری خاموش کننده باید در شرایط محیطی مناسب نگهداری شوند تا عمر مفید خاموش کننده‌ها حفظ شود و از تأثیرات محیطی، مانند نور مستقیم آفتاب، محافظت شود.

رعایت این استانداردها در نصب خاموش کننده‌ها بهبود ایمنی ساختمان‌ها در مقابل حوادث آتش‌سوزی را تضمین می‌کند و نقش مهمی در حفظ امنیت و سلامت افراد در محیط کار و زندگی ایفا می‌کند.

استاندارد خاموش ‌کننده‌ ها

خاموش ‌کننده‌های آتش‌نشانی به دو نوع دستی و خودکار تقسیم می‌شوند. استانداردهایی که برای نصب خاموش‌ کننده‌ها وجود دارد، شامل الزامات فنی و ایمنی است که به‌ منظور اطمینان از کارایی و دسترسی به این تجهیزات طراحی شده‌اند. یکی از مهم‌ترین استانداردها، استاندارد NFPA (National Fire Protection Association) است که در اکثر کشورهای دنیا به‌ عنوان مرجع اصلی شناخته می‌شود. این استانداردها شامل موارد زیر است:

• نوع خاموش‌کننده: انتخاب نوع خاموش ‌کننده بستگی به نوع حریق (A، B، C، D، K) دارد.
• شعاع پوشش‌دهی: مشخص کردن شعاعی که هر خاموش ‌کننده تحت پوشش قرار می‌دهد، بر اساس نوع و اندازه آن.
• قابلیت دسترسی: خاموش ‌کننده‌ها باید در نقاط قابل دسترسی و روشن نصب شوند تا در مواقع اضطراری به‌ راحتی قابل استفاده باشند.
• نصب در مکان‌های مناسب: مانند نزدیکی درب‌های ورودی و خروجی یا در نقاطی که احتمال وقوع حریق بیشتر است.

دستورالعمل خاموش ‌کننده‌ های دستی

خاموش‌ کننده‌های دستی باید به‌ گونه‌ای نصب شوند که بتوان به‌ سرعت و به ‌راحتی به آن‌ها دسترسی داشت. دستورالعمل‌های نصب شامل موارد زیر است:

• فاصله نصب مناسب: فاصله بین خاموش ‌کننده‌ها باید به‌ گونه‌ای باشد که افراد در صورت بروز حریق، به‌ راحتی به نزدیک‌ترین خاموش ‌کننده دسترسی پیدا کنند. این فاصله به نوع حریق و وزن خاموش ‌کننده بستگی دارد.
• نصب در ارتفاع مناسب: خاموش ‌کننده‌های کمتر از ۱۸ کیلوگرم باید در ارتفاعی بین ۱ تا ۱.۵ متر نصب شوند و خاموش‌ کننده‌های سنگین‌تر باید در ارتفاع ۱ متر از سطح زمین قرار گیرند.
• نصب در مکان‌هایی که از نظر ایمنی مناسب هستند: خاموش ‌کننده‌ها نباید در معرض نور مستقیم خورشید، باران یا برف قرار گیرند. همچنین باید از قرار دادن آن‌ها در کنار مواد اشتعال‌زا خودداری شود.
• نصب در نزدیکی نقاط خطرناک: در مکان‌هایی که خطر حریق بیشتر است، مانند آشپزخانه‌ها یا کارگاه‌های صنعتی، باید خاموش ‌کننده‌ها نصب شوند.

نحوه محاسبه تعداد خاموش‌ کننده ‌های دستی

برای محاسبه تعداد خاموش‌کننده‌های دستی مورد نیاز در یک ساختمان یا محیط کاری، باید عوامل مختلفی مانند نوع خطر، ابعاد محل، و نوع خاموش‌کننده مد نظر قرار گیرد. استانداردهای مختلفی برای این کار وجود دارد که مهم‌ترین آنها استانداردهای NFPA و آیین‌نامه‌های ملی هر کشور است. در زیر یک روش کلی برای محاسبه آورده شده است:

1. تعیین کلاس حریق

ابتدا باید نوع مواد قابل اشتعال و کلاس حریق در محیط مورد نظر مشخص شود. خاموش‌کننده‌ها برای کلاس‌های مختلف حریق طراحی شده‌اند:

• کلاس A: مواد جامد مانند چوب، کاغذ و پارچه

• کلاس B: مایعات قابل اشتعال مانند بنزین و الکل

• کلاس C: تجهیزات الکتریکی

• کلاس D: فلزات قابل اشتعال

• کلاس K: روغن‌ها و چربی‌های آشپزخانه

2. محاسبه مساحت مورد نیاز پوشش

استانداردهای NFPA و آیین‌نامه‌های محلی معمولاً حداکثر مساحتی که یک خاموش‌کننده می‌تواند پوشش دهد را مشخص می‌کنند. برای مثال:

• برای حریق کلاس A، هر خاموش‌کننده می‌تواند بین 75 تا 100 متر مربع را پوشش دهد.

• برای حریق کلاس B، میزان پوشش بستگی به ظرفیت و نوع خاموش‌کننده دارد و اغلب به صورت بر حسب ظرفیت وزنی و یا حجم خاموش‌کننده تعیین می‌شود.

3. موقعیت و فواصل دسترسی

بر اساس استانداردها، خاموش‌کننده‌ها باید در فواصل مشخصی از هم نصب شوند تا در صورت نیاز دسترسی سریع به آنها ممکن باشد. این فواصل برای خاموش‌کننده‌های کلاس A به طور معمول 30 متر است. برای کلاس‌های B و C ممکن است متفاوت باشد.

4. تعیین نوع و ظرفیت خاموش‌کننده‌ها

ظرفیت خاموش‌کننده باید متناسب با نوع و میزان خطر باشد:

• خاموش‌کننده‌های کف یا آب‌پاش برای حریق‌های کلاس A

• خاموش‌کننده‌های کف یا فوم برای حریق‌های کلاس B

• خاموش‌کننده‌های CO2 یا پودر برای حریق‌های کلاس C

5. محاسبه تعداد خاموش‌کننده‌ها

پس از تعیین نوع و ظرفیت خاموش‌کننده، باید تعداد خاموش‌کننده‌های مورد نیاز برای پوشش مساحت تعیین‌شده محاسبه شود.

6. ملاحظات اضافی

• موانع: ممکن است نیاز به افزایش تعداد خاموش‌کننده‌ها در صورت وجود موانع و دیوارها باشد.

• نقاط خطر خاص: برخی مکان‌ها (مثل آشپزخانه‌ها، اتاق‌های الکتریکی) نیاز به خاموش‌کننده‌های خاص دارند.

• ارتفاع و دسترسی: خاموش‌کننده‌ها باید در ارتفاع مناسب و در نزدیکی خروجی‌های اضطراری نصب شوند.

با این روش کلی، می‌توانید تعداد خاموش‌کننده‌های مورد نیاز برای هر مکان را به دست آورید.

محاسبه تعداد کپسول اطفا حریق

در زمان فروش کپسول آتش نشانی مشاورین ما برای محاسبه تعداد کپسول اطفا حریق مورد نیاز در یک محیط، مواردی به شرح زیر را به شما اعلام می کنند که باید آنها را در نظر بگیرید. دستورالعمل‌های استاندارد جهانی و ملی (مثل NFPA، استانداردهای ایران) کمک می‌کنند تا بر اساس نوع فضا، نوع مواد قابل اشتعال، مساحت و میزان خطرات موجود تعداد و نوع مناسب کپسول را تعیین کنید. به طور کلی مراحل به این شکل است:

۱. نوع مواد قابل اشتعال و ریسک آتش‌سوزی:

• کلاس A: مواد قابل اشتعال مانند چوب، کاغذ و منسوجات.
• کلاس B: مایعات قابل اشتعال مانند بنزین، روغن و الکل.
• کلاس C: تجهیزات الکتریکی و وسایل برقی.
• کلاس D: فلزات قابل اشتعال مانند منیزیم و آلومینیوم.
• کلاس F یا K: روغن‌های پخت و پز (در آشپزخانه‌ها).

۲. مساحت مکان و فاصله دستیابی به کپسول‌ها:

• معمولاً بر اساس مساحت، برای هر مقدار مشخص از فضا (مثلاً ۲۰۰ متر مربع) نیاز به یک کپسول است. اما نوع خطر و نوع مواد قابل اشتعال نیز تأثیر زیادی دارد.
• برای خطرات کم (مانند دفاتر و منازل مسکونی)، فاصله استاندارد دستیابی به کپسول حدود ۲۰ تا ۳۰ متر است.
• برای محیط‌های با خطر متوسط (مثل انبارها)، فاصله دستیابی معمولاً ۱۵ تا ۲۰ متر است.
• برای محیط‌های با خطر زیاد (مثل کارخانه‌ها)، فاصله می‌تواند به ۱۰ تا ۱۵ متر کاهش یابد.

۳. محاسبه ظرفیت کپسول‌ها:

• ظرفیت کپسول معمولاً بر حسب کیلوگرم یا لیتر است و بسته به مواد قابل اشتعال و مساحت متفاوت است. به عنوان مثال:
• برای هر ۲۰۰ متر مربع یک کپسول ۶ کیلویی کفایت می‌کند.
• در محیط‌های پرخطر مثل کارگاه‌های جوشکاری ممکن است به کپسول‌های بزرگ‌تر یا تعداد بیشتر نیاز باشد.

۴. استانداردهای محلی:

• بهتر است برای محاسبه دقیق‌تر به استانداردهای ملی و محلی (مثل مقررات سازمان آتش‌نشانی یا سازمان استاندارد) رجوع کنید. برای مثال، در ایران استانداردهای مربوط به ایمنی و آتش‌نشانی (مانند استاندارد ملی ۳۷۴۵) راهنمای دقیقی ارائه می‌دهند.

۵. عوامل دیگر:

• نوع مواد خطرناک موجود.
• طبقه‌بندی خطر (کم، متوسط، زیاد).
• طراحی ساختمان و امکان خروج اضطراری.
• تعداد طبقات و دسترسی به طبقات دیگر.

نحوه محاسبه تعداد کپسول اطفا حریق به چه صورت است؟

فرمول‌های کلی: به طور کلی می‌توان از فرمول زیر استفاده کرد:

1. مساحت کل مکان را به دست بیاورید.
2. مساحت تحت پوشش هر کپسول اطفا حریق را از استانداردها بگیرید (معمولاً بین ۲۰۰ تا ۳۰۰ متر مربع برای کپسول‌های ۶ کیلویی).
3. تعداد کپسول‌ها را با تقسیم مساحت کل بر مساحت پوشش هر کپسول محاسبه کنید.

همچنین باید فاصله‌ها به گونه‌ای باشد که دسترسی سریع به کپسول های آتش نشانی امکان‌پذیر باشد.

ارتفاع استاندارد نصب کپسول آتش ‌نشانی

نصب خاموش ‌کننده‌ها در ارتفاع مناسب، به‌ منظور تسهیل در دسترسی و کارایی آن‌ها بسیار مهم است. طبق استاندارد NFPA، ارتفاع نصب کپسول‌ها بستگی به وزن و نوع آن‌ها دارد:

• کپسول‌های با وزن کمتر از ۴۰ پوند (۱۸ کیلوگرم): باید در ارتفاعی بین ۱ تا ۱.۵ متر از سطح زمین نصب شوند تا افراد با گروه‌های سنی مختلف بتوانند به آن‌ها دسترسی پیدا کنند.
• کپسول‌های با وزن بیشتر از ۴۰ پوند: باید به‌ گونه‌ای نصب شوند که سر کپسول در ارتفاع ۱ متر از سطح زمین قرار گیرد.
• خاموش ‌کننده‌های سیار (چرخ‌دار): باید حداقل ۱۰ سانتی‌متر از کف زمین فاصله داشته باشند تا از آسیب‌های احتمالی جلوگیری شود.

ارتفاع نصب خاموش کنند ها با توجه به وزن آن ها

با توجه به استاندارد NFPA  ارتفاع نصب خاموش کنند ها با توجه به وزن آن ها به شرح ذیل میباشد :

•  خاموش کنند هایی با وزن کمتر از 18 کیلوگرم باید به گونه ای نصب شوند که سر خاموش کننده در ارتفاع بالاتراز 1.5 متر از کف قرار گیرد .
•  خاموش کننده هایی با وزن بیشتر از 18 کیلوگرم باید به گونه ای نصب شوند که سر خاموش کننده در ارتفاع بالاتر از 1 متر از کف قرار گیرند . 
•  کلیه خاموش کنند های موجود ، به هر صورتی که نصب شوند ویا به صورت سیار باشند باید حداقل  به میزان 10 سانتی متر از کف قرار گیرند .

استانداردهای موجود برای تعیین تعداد کپسولها بر اساس استاندارد سازمان بیمه، مناطق مورد بررسی قرارگرفته و به سه ناحیه پرخطر، متوسط و کم خطر تقسیم میشوند و با احتساب این مناطق تعداد خاموش کننده مورد نیاز محاسبه میگردد. 

استاندارد موسسه کل پیشگیری از حریق NFPA

سطح پوشش دهنده هر کپسول بر اساس حداکثر فاصله دسترسی به دست می آید .حداکثر فاصله دسترسی به کپسولها بر اساس نوع کپسول و سایز آنها متفاوت است. فاصله دسترسی کپسول های آتشنشانی مطابق NFPA10

• کلاس A جامدات برابر ۲۳ متر
• کلاس B مایعات برابر ۱۵ متر
• کلاس C تجهزات برقی و .....برابر ۱۵متر
•  کلاس D فلزات قابل اشتعال برابر ۲۳ متر
•  کلاس K حریق روغن و چربی برابر ۹ متر

تبصره : البته کلاس B اگر شامل حریق های گازی باشد، فاصله دسترسی ۹ متر می باشد.

محاسبه تعداد خاموش کننده های دستی آتشنشانی به روش NFPA