دستورالعمل دستگاه تنفسی آتش نشانی هوای فشرده

 دستگاه تنفسی آتش نشانی یکی از حیاتی ترین تجهیزات ایمنی است که در عملیات های نجات و خاموشی حریق به کار گرفته می شود. این دستگاه با فراهم آوردن محیط تنفسی پاک برای آتش نشانان، نقش کلیدی در حفظ جان و سلامت ایشان در شرایط پرخطر بازی می کند. در مواقع بروز حریق و آلودگی هوا با گازها و دودهای سمی، استفاده از دستگاه تنفسی تضمین می کند که نیروهای امداددهنده بتوانند بدون نگرانی از استنشاق مواد مضر، به عملیات خود ادامه دهند.

از نظر فنی، این دستگاه شامل چندین جزء اصلی نظیر مخزن هوا، ماسک، رگولاتور و سیستم فیلتر می باشد که همگی با دقت و استانداردهای بالا طراحی شده اند. عملکرد بهینه این اجزا، نه تنها میزان هوای مصرفی و زمان استفاده از آن را تعیین می کند بلکه امنیت و کارایی نیروهای آتش نشانی را تضمین می کند.

با توجه به چالش های متنوع محیط های آتش سوزی، انتخاب و استفاده صحیح از دستگاه تنفسی آتش نشانی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این تجهیزات با فراهم آوردن هوایی تمیز و بدون آلاینده، به آتش نشانان کمک می کنند تا در شرایط بحرانی با اطمینان و کارایی بیشتری عمل کنند و از خود در برابر خطرات ناشی از حریق محافظت نمایند.

دستگاه تنفسی آتش نشانی چیست

دستگاه تنفسی آتش نشانی یکی از تجهیزات حیاتی برای آتش نشانان است که به آن ها امکان می دهد در محیط های مملو از دود، گازهای سمی و کمبود اکسیژن، تنفس ایمن داشته باشند. این دستگاه از یک ماسک، منبع هوای فشرده، تنظیم کننده فشار و تسمه های نگهدارنده تشکیل شده است.

عملکرد این دستگاه به این صورت است که هوای فشرده داخل سیلندر از طریق تنظیم کننده فشار وارد ماسک شده و به آتش نشان اجازه می دهد بدون استنشاق دود یا گازهای مضر، تنفس کند. برخی از این دستگاه ها دارای سیستم هشداردهنده نیز هستند که در صورت کاهش میزان اکسیژن یا تمام شدن هوا، به کاربر اطلاع می دهند.

استفاده از دستگاه تنفسی در عملیات آتش نشانی، امداد و نجات، و حتی محیط های صنعتی که احتمال نشت گازهای خطرناک وجود دارد، ضروری است. این وسیله نه تنها از جان آتش نشانان محافظت می کند، بلکه به آن ها امکان می دهد مأموریت خود را با اطمینان بیشتری انجام دهند. با پیشرفت فناوری، مدل های جدیدتر این دستگاه ها سبک تر، راحت تر و با مدت زمان استفاده طولانی تر طراحی شده اند تا عملکرد بهتری داشته باشند.

 

انواع دستگاه تنفسی در آتش نشانی

دستگاه های تنفسی مورد استفاده در آتش نشانی به دو دسته اصلی تقسیم می شوند: دستگاه های تنفسی مدار باز و دستگاه های تنفسی مدار بسته. هرکدام از این دستگاه ها ویژگی ها و کاربردهای خاص خود را دارند.

1. دستگاه تنفسی مدار باز:
   در این نوع دستگاه، هوای فشرده درون سیلندر ذخیره شده و از طریق یک تنظیم کننده فشار به ماسک منتقل می شود. آتش نشانان هوای تازه را استنشاق کرده و هوای بازدم خود را به بیرون تخلیه می کنند. این دستگاه معمولاً در عملیات آتش نشانی و نجات مورد استفاده قرار می گیرد، زیرا تأمین اکسیژن مداوم و ایمنی بالایی دارد.
2. دستگاه تنفسی مدار بسته:
   این دستگاه برای شرایطی طراحی شده که نیاز به ماندگاری طولانی تر در محیط های آلوده یا کم اکسیژن وجود دارد. در این سیستم، دی اکسید کربن بازدم تصفیه شده و اکسیژن بازیابی می شود. دستگاه های مدار بسته بیشتر در عملیات امداد و نجات در فضاهای محدود، معادن و زیردریایی ها به کار می روند.

علاوه بر این دو نوع اصلی، برخی دستگاه های تنفسی دارای سیستم تأمین هوا از طریق شلنگ های بلند هستند که برای استفاده در محیط های صنعتی مناسب ترند. انتخاب دستگاه مناسب بستگی به شرایط محیطی و نیاز مأموریت دارد.

اجزای دستگاه تنفسی آتش نشانی

دستگاه تنفسی آتش نشانی از چندین بخش اصلی تشکیل شده که هرکدام نقش مهمی در تأمین ایمنی و تنفس آتش نشانان در محیط های خطرناک دارند. این اجزا شامل موارد زیر هستند:

1. ماسک تنفسی:
   ماسک یکی از مهم ترین بخش های دستگاه است که روی صورت قرار گرفته و از ورود دود، گازهای سمی و آلاینده ها به سیستم تنفسی جلوگیری می کند. این ماسک معمولاً از جنس سیلیکون یا مواد مقاوم در برابر حرارت ساخته شده و دارای شیشه ضدضربه برای دید بهتر است.
2. سیلندر هوای فشرده:
   سیلندر، منبع تأمین هوا برای آتش نشان است که معمولاً از فولاد یا آلومینیوم ساخته شده و حاوی هوای فشرده با فشار بالا است. ظرفیت سیلندرها بسته به نوع عملیات متفاوت است.
3. تنظیم کننده فشار:
   این بخش، فشار بالای هوای داخل سیلندر را کاهش داده و آن را به میزان قابل تنفس تبدیل می کند تا فرد بتواند به راحتی نفس بکشد.
4. شیرها و شلنگ ها:
   این اجزا هوای فشرده را از سیلندر به ماسک منتقل کرده و میزان جریان هوا را کنترل می کنند.
5. سیستم هشداردهنده:
   این سیستم هنگام کاهش سطح اکسیژن یا افت فشار سیلندر، به آتش نشان هشدار می دهد تا اقدامات لازم را انجام دهد.

این اجزا در کنار هم، امکان تنفس ایمن را در شرایط بحرانی فراهم می کنند.

 محاسبه دستگاه تنفسی آتش نشانی

محاسبه دستگاه تنفسی آتش نشانی معمولاً به بررسی ظرفیت سیلندر، مدت زمان استفاده، میزان مصرف هوا و فشار داخل سیلندر اشاره دارد. این محاسبات به آتش نشانان کمک می کند تا بدانند چه مدت می توانند از دستگاه در یک محیط آلوده یا پر از دود استفاده کنند.

عوامل مهم در محاسبه دستگاه تنفسی به شرح زیر است:

1. ظرفیت سیلندر: سیلندرهای هوای فشرده معمولاً دارای ظرفیت های مختلفی مانند ۶، ۶.۸، ۹ یا ۱۲ لیتر هستند. هرچه ظرفیت بیشتر باشد، مدت زمان استفاده افزایش می یابد.
2. فشار هوای داخل سیلندر: بیشتر سیلندرهای تنفسی دارای فشار ۲۰۰ تا ۳۰۰ بار هستند. فشار بالاتر به معنای هوای بیشتر در سیلندر است.
3. نرخ مصرف هوا: میزان مصرف هوای هر فرد بسته به فعالیت بدنی و شرایط تنفسی متفاوت است. در حالت استراحت، مصرف معمولاً ۲۰ تا ۳۰ لیتر در دقیقه است، اما در شرایط پرتنش (مثل عملیات آتش نشانی) این مقدار می تواند تا ۴۰ تا ۵۰ لیتر در دقیقه افزایش یابد.
4. مدت زمان استفاده: برای محاسبه مدت زمان تقریبی استفاده از دستگاه، از فرمول زیر استفاده می شود:
   (ظرفیت سیلندر × فشار سیلندر) ÷ نرخ مصرف هوا = زمان استفاده (دقیقه)
   مثلاً اگر یک سیلندر ۶.۸ لیتری با فشار ۳۰۰ بار و نرخ مصرف ۴۰ لیتر در دقیقه باشد:
5. (۶.۸ × ۳۰۰) ÷ ۴۰ = حدود ۵۱ دقیقه

این محاسبات به آتش نشانان کمک می کند تا در شرایط بحرانی، زمان خود را مدیریت کرده و قبل از اتمام اکسیژن، از منطقه خطر خارج شوند.

 دستگاه تنفسی آتش نشانی pdf

در فایل pdf دستگاه تنفسی آتش نشانی که در این مقاله ایمن سازان سپهر خدمت شما ارائه داده ایم به صورت جزوه دستگاه تنفسی آتش نشانی می باشد که به تمامی موضوعات زیر مفصل اشاره شده است:

1. در رابطه با الزامات و مستندات مرجع
2. شرایط استفاده از دستگاه های تنفسی
3. انواع دستگاه های تنفسی
4. اجزای تشکیل دهنده دستگاه تنفسی
5. روش استفاده از دستگاه تنفسی
6. تست دستگاه های تنفسی

برای مشاهده و دانلود بر روی لینک زیر کلیک نمایید:

دستورالعمل دستگاه تنفسی هوای فشرده